Het risicobeleid en -beheer is gericht op het verschaffen van een redelijke mate van zekerheid:

• Over de realiseerbaarheid van de gemeentelijke doelstellingen.
• De beheersing van risico’s in bedrijfsprocessen.
• De betrouwbaarheid van de financiële verslaglegging.
• De naleving van relevante wet- en regelgeving.

Bij het nemen van belangrijke beslissingen met een onzekere uitkomst worden de risico’s vooraf overwogen. Ook het vooraf expliciet bepalen van de mate van risicoacceptatie is nuttig. In de beleidsprogramma’s is verdere informatie van de risico’s en doelen opgenomen. Op basis van risicoprofiel wordt de nadere aandacht bepaald en bijvoorbeeld de mate van te treffen beheersmaatregelen.

Om te kunnen bepalen of het weerstandsvermogen toereikend is dient een relatie te worden gelegd tussen: de benodigde weerstandscapaciteit (de financieel gekwantificeerde risico’s) en de beschikbare weerstandscapaciteit. Voor de oordeelsvorming wordt de volgende normtabel gebruikt:

Het bepalen van de ratio vindt plaats met behulp van de volgende formule:

Beschikbare weerstandscapaciteit/Benodigde weerstandscapaciteit = 24,2/4,1 = 6,0. De berekende ratio van valt in klasse A, hetgeen duidt op een uitstekend weerstandsvermogen. De streefwaarde C, vastgesteld bij de Begroting 2010, wordt derhalve ruimschoots gerealiseerd.

Ten opzichte van de Begroting 2018 is sprake van een verbetering van de weerstandsratio. Deze stijgt van 4,9 naar 6,0. Dit wordt vooral veroorzaakt daling van het benodigde weerstandscapaciteit volgens het risicoprofiel van € 4,6 naar € 4,1 miljoen. De beschikbare weerstandscapaciteit is toegenomen van € 23,0 naar € 24,1.

Opgemerkt wordt dat zowel de beschikbare als de benodigde weerstandscapaciteit een momentopname betreft. Wijzigingen in het risicoprofiel en mutaties in het eigen vermogen zullen leiden tot een andere uitkomst van de ratio.